Biografie
Kijk, wanneer je iemand uit Amenra en iemand uit Kapitan Korsakov in een repetitiekot jaagt wéét je dat je geen ‘Ik hou van dansen en muziek, Eviva Espana’-leute moet verwachten. As we speak zitten we te luisteren naar album “Year one” en je hebt het gevoel dat Doodseskader voor iedere luisteraar een persoonlijke afrekening in petto heeft. Hun mix van sludge, metal, 90’s grunge en nog wat genres waar meneer pastoor niet kan naar luisteren zonder een kruisteken te slaan biedt dan ook geen liedjes, maar veeleer bekogelingen. Doodseskader krijgt op zondag 6 augustus drie kwartier om je oren en nekwervels te martelen, en je wilt niet weten wat hun moddervet basgeluid met je darminhoud kan doen. Bulderrock als laxeermiddel, ze zouden er een patent op moeten nemen.