Biografie
Voor mensen die nog een ouderwetse platenkast in hun living hebben staan zijn de eerste drie LP’s van CHRIS ISAAK (“Silvertone’, 1985, “Chris Isaak”, 1986, “Heart shaped world”, 1989) ongeveer even essentieel als melk en suiker in een kom smoelpap. De slimmeriken die in de jaren 90 vervolgens Afslag CD hebben genomen grijpen maar wat graag terug naar pakweg “Forever blue” (1995) of “First comes the nighy” (2015). Het zijn stuk voor stuk platen waarop Isaak met kleerkasten vol mantels der liefde omspringt met de erfenis van pakweg Ricky Nelson, Roy Orbison en de jonge Elvis. De man wist in de jaren 80 het croonen dan ook weer hip te maken voor een publiek dat aan het opgroeien was met zwarte eyeliner of een groene mohawk en wie viel voor zijn rockabilly-gitaarsound zocht meteen een kapper die wel raad wist met een ouderwetse vetkuif. Komt daarbij dat de muziek van Isaak doorgaans klinkt als de soundtrack van een perfecte Valentijnsdag en zijn platen – de laatste dateert van 2022 – stralen dezelfde romantiek uit als een bos rode rozen. Wat erotiek betreft, denk aan de clip van ‘Wicked game’, geregisseerd door David Lynch, waarin Isaak een dagje strandplezier beleeft met topmodel Helena Christensen en u bent vertrokken voor een weekend zwoele dagdromen. Met Lynch heeft Chris Isaak overigens een meer dan uitstekende werkrelatie maar omdat de Lokerse Feesten een muziek- en geen filmfestival is houden we het deze keer bij de vele uitstekende songs van een van de meest charismatische zangers die ooit bij ons zullen gestaan hebben. Een stem die aanvoelt als het eerste flanellen laken van het najaar ook. Chris Isaak en zijn eeuwige buddy – zijn Gibsongitaar – spelen bij ons op woensdag 7 augustus ten dans. Weet goed dat hij nog maar zelden in dit land speelt en als je dan toch nog twijfelt: loop nog eens naar die imposante platen- en/of cd-kast. Eén à twee songs zullen volstaan om je te overtuigen. Tot dan.