Biografie
Bloemen of kransen zijn niet meteen vandoen maar toch, de hogesnelheidstrein genaamd FRONT 242 nadert stilaan zijn eindstation. En de naam Front 242 spreken wij hier uit met de hand op het hart en een I’m-not-worthy-knik in de stem want bij de norse blik en forse woestijntent van Muammar Funkahdafi, wat heeft deze groep de jeugd van de jaren 80 oneindig veel extase bezorgd. Stel, we kunnen het ons niet voorstellen, maar stel dat u sinds 1980 de radio niet meer hebt aangestoken: misschien toch een kleine introductie? Front is de John, Paul, Ringo en Richard 23 van de Europese muziekscene. Ooit opgericht met een vierpuntenplan: 1. Gooi alle gitaren in de Zenne. 2. Creëer een groepsgeluid dat de aangenaamste klanken van Forges de Clabecq of Cockerill Sambre verrijkt met geniale ritmes en dansbare beats. 3. Zorg dat de concertzalen bevolkt worden door een even fanatieke als angstaanjagende harde kern fans. En 4. You catch the man. Nochtans, in de jaren 80 had Front 242 slechts bitter weinig vriendjes bij de vaderlandse muziekpers en als er al over de band werd geschreven deed de betrokken journalist dat met duim en wijsvinger op zijn neusvleugels. Maar genialiteit kruipt waar het niet gaan kan en dankzij een klassieker of vijftien rekenen u en wij Front 242 tot de allergrootste van de Belgische muziekgeschiedenis. Echter, aan alles komt een eind en hun nu al legendarisch optreden op de Lokerse Feesten 2024 – zondag 4 augustus – is een van de allerlaatste haltes waar ze een acte de présence geven. Kom en beleef Front 242 nog één keer in open lucht en wuif hen uit zoals een legende als Front 242 dient uitgewuifd te worden, met een ijzeren vuist in de lucht en een In the naaaaame of Jesus, Hallelujah!